de lerarenkamer

Natuurlijk is er ook een leraren kamer. Eigenlijk is het een kleien versie van de kantine. Door bezuinigingen is er niet veel luxe er. Zelfs is er geen koffie . Er zijn aparte tafels waar zelfs groepen van leraren zitten. Het is gewoon net als de leerlingen maar net iets meer ouderlijk.

regels : ehm niets kapot maken
hoeveel personen :15 ongeveer (het is niet al te groot)

Will zat zo asl gewoonlijk zjin krant te lezen aan zijn vaste tafel. Hij had zelf wat op haal koffie mee genomen want hier kon je niets krijgen. Hij had een grote glimlach op zijn gezicht omat hij blij was dat dit jaar weer mensen bij de glee club gingen.

Sue stormde boos de lerarenkamer in. De audities van Glee waren bezig en ze moest toegeven, er kwamen best veel mensen op af. Als zij daardoor minder cheerleaders zou krijgen, dan zou ze eens goed boos op Will worden. Plotseling stond Sue stil. Vlak voor haar zat, hoe kon het ook anders, Will, met een grote glimlach op zijn gezicht. “Wat sta je nou stom te grijnzen!”, riep Sue uit, “je haar wordt er echt niet beter van, hoor. Vandaag lijkt het net alsof je er een pot margarine in hebt gedaan.” Ze bekeek vol walging het haar van Will, dat zoals altijd kortom lelijk zat.

Will schrok een beetje van de opeens uitscheldingen die hem om de oren vlogen. Hij hoefde niet op te kijken om te weten dat het van Sue is. Toch keek hij langzaam op uit zijn krant met de zelfde glimlach als eerst. ´´Goede morgen Sue´´ zei hij rustig. Zelfs Sue kon niet verpestten dat hij in een goed hemeur was.

Het feit dat Will bleef glimlachen, vond Sue zeer irritant. Ze wierp Will nog een laatste blik toe, vol haat, en ging tegenover hem zitten. Ze dacht na over plannetjes om de Glee club te saboteren. Ze moest er voor zorgen dat de Glee club zich niet aan de regels hield, dan zouden ze niet meer mee mogen doen met de wedstrijd en dan kon Will wel dag zeggen tegen de Glee club.

TOen Will de krant uit had legde hij hem neer en keek recht naar Sue. Ze zag er bedenkelijk uit. Hij was benieuwd waar ze aan dacht maar hij zou het niet vragen. ´´Hoe gaat het met de cheer-ios´´ vroeg hij maar beleefd. Dit was het enigste waar Sue een beetje normaal over kon praen. Plus over gehandicapten wat hij nog steeds niet snapte.

"Een stuk beter dan met jouw miezerige clubje. Ik heb de lijst van inschrijvingen al gezien en we krijgen zeker een goed team. Plus, ík krijg al het geld van Figgins. En jij, Will? Heb jij Figgins al zover gekregen dat je 0,001 % van al het geld krijgt? Vast niet, maar je kan met je clubje wel auto's gaan wassen of andere klusjes doen en je handen lekker vuil maken. Dan verdien je misschien wel net genoeg om voor alle kinderen een paar sokken te kopen. Maar, ach, wat jammer nou, dan heb je nog géén kleding voor de wedstrijd." Zogenaamd vol medelijden keek Sue Will aan. "Misschien kan je ook wel een paar eieren verkopen die de vogels in je haar hebben gelegd." Het haar van Will zat weer rommelig en was net een vogelnest, dus Sue kon het niet laten om er een opmerking over te maken.

Will liet alle opmerkingen langs hem heen gaan , wnat hij moest nog iets tegen Sue vertellen. ´´Wist je al dat Figgins het geld bij de glee club heeft gelegd en van jullie ´wasgeld´ heeft afgehaald´´ zei hi met een grote brede grijns. Hij wist dat Sue het haatte als er iets van af ging . Maar zelfs figgins vond het wassen van kleding in Europa overdreven.

"WAT?!" Vol verbazing keek Sue Will aan. "Nou, Will, denk maar niet dat dat zo blijft. Ik ga naar Figgins toe en zorg ervoor dat de was voortaan niet meer in Europa, maar in Azië wordt gedaan. Lekker goedkoop. Dan kunnen we ook nog eens lachen, want ik laat het dan door allemaal kinderen doen. Heel zielig." Sue zei het op een toon waarbij ze helemaal geen medelijden voor de kinderen had, maar er juist van genoot.

´´Dan moet je eerst winnen he´´ zei Will met een brede grijns. Hij wst wel dat er een kleine kans was dat het niet ging geberen dat de cheerios wonnen. Maar een keer terug jennen vond hij ook wel leuk. Helaas was Figgins meestal wel goed te manupuleren maar dat zag Will later wel. ´´Maar als je me wil excuseren ik ga les geven´´ zei Will terwijl hij op stond.

Sue lachte schamper. "Dus jij denkt dat de Cheer-ios niet gaan winnen dit jaar? En wie ben jij om dat te zeggen, Will. Wat heb je zelf nou eigenlijk allemaal bereikt? Niet veel volgens mij." Gemeen lachend keek Sue Will aan. Vervolgens stond ze op, gaf hem een duw en stampte de lerarenkamer uit. Ze zou nooit als laatste ergens achterblijven.

Emma liep met een roze met gele mok vol koffie in haar hand de lerarenkamer binnen. Ze had de koffie uit de automaat in de kantine gehaald. Die daar gek genoeg wel stond. Ze zag Will zitten en schoof aan bij hem aan zijn tafeltje. 'Goedemorgen Will.' Zei ze vrolijk.

Will keek Sue na. Het was duidelik dat dit jaar ook niet anders ging worden. Al wist hij een ding wel dat hij dt jaar niet hun liedjes ging door geven. Rustig pakte hij zijn koffie en nam er een grote slok van. Toen hij Emma zag kwam er een grote glimlach op zijn mond. ´´Hallo Emma´´ zei hij blij.

Emma pakte een doekje uit haar tas en haalde snel een minuscule sausvlek die op de tafel zat weg. 'Hoe gaat het met de Glee club? Al veel aanmeldingen?' Vroeg ze, terwijl ze Will met haar immens grote ogen aankeek. Ze zette haar mok op tafel.

Will glimlacht half toen Emma de vlek weg deed. Het was echt oets voor Emma wat Will har ook niet er vond. ´´Goed, veel nieuwe meisjes´´ zei hj blij. ´´Alleen zijn er minder jongens nu´´ ging Will wat minder blij door. ´´Als ik maar iets wist waardoor er meer jongens kwamen´´ zei hij op recht.

Emma glimlachte en nam nog een slok van haar geel met roze mok koffie. 'Misschien kun je zoiets doen als met Kurt vorig jaar. Een demonstratie op het footballveld. Toen zijn er toch een paar footballers bijgekomen?' Vroeg ze.

Will dacht even na. ´´Ik denk dat ze dat niet meer gaan doen. Al kan ik misschien weer proberen een affiche bij de kleedkamers te hangen. Al is de audities al voor een groot deel voorbij´´ zei Raiden achter elkaar. Opeens besefte hij dat het allemaal om hem ging duskek hij weer naar Emma. ´´En hoe gaat het met jou , em´´ zei hij met een glimlach.

Raiden? xD

'Goed hoor. Een nieuw jaar en een hoop nieuwe leerlingen om te begeleiden.' Zei Emma met een glimlach. Ze haalde de kring die haar mok achterliet van de tafel af en nam nog een slok van haar koffie.

Will was blij dat er goed ging met Emma. Sinds hij was gescheiden vond hij haar nog steeds aardig. ´´Dat is goed´´ zei Will. Hij nam nog een slok van zijn koffie terwijl hi om zich heen keek. Coach was er niet maaar die zou misschien later komen.

Emma glimlachte vrolijk. Ze begon maar niet over het verschrikkelijke voorval op haar bruiloft. Of eingelijk, er was geen bruiloft geweest. Ze streek haar jasje glad en keek Will aan. 'En hoe gaat het met je Spaans lessen?' Vroeg ze.