Grasveld achter het schoolplein

Als je van het schoolplein af loopt en nog een stukje doorloopt, langs alle bomen, kom je bij een afgelegen veldje. Het is een grasveld met eromheen bomen en als je heel goed kijkt, kan je daar doorheen mensen zien die op het schoolplein zitten. Niet veel mensen weten van deze plek en als ze dat wel doen, gaan ze er niet vaak heen, veel te rustig. Er staat één bankje.

Oeps. Sam stond te kijken naar het grasveld. Hij was op zoek gegaan naar bekenden: eerst in de kantine en toen op het schoolplein. Toen hij daar niemand zag, was hij doorgelopen en nu stond hij hier. Volgens mij was dit niet een al te geliefde plek onder leerlingen, want er zat niemand.

Quinn liep door de bomen. Het liefste wilde ze niet gezien worden dus telkens keek ze achterom. Ze moest weer naar dat ene fijne rustige plekje. Quinn keek eigenlijk alleen maar achterom dat ze niet opmerkte dat ze haast tegen iemand an liep.

Opeens botste er iemand tegen Sam op. Hij draaide zich om. Het was een blond meisje, dat best wel knap was. Sam werd lichtjes rood. "Hoi", zei hij, "gaat het?" Hij grijnsde scheef. "Ben je ook de weg kwijt?"

Quinn deed verbaasd een stapje achteruit en keek naar degene tegen wie ze aangebotst was. 'Oh sorry.' zei ze snel waarna ze hem aankeek. 'Hoi trouwens en nee, ik kom hier soms. Gewoon voor de rust.' zei ze tegen de jongen. Quinn legde haar tas in de buurt van het bankje op de grond.

Sam keek even rond en voelde zich wat ongemakkelijk. Moest hij nu weggaan of blijven? Hij haalde zijn schouders op en plofte neer op het bankje naast Quinn. Anders wist hij toch niet waar hij heen moest.

'En heb je ook een naam?' vroeg ze luchtig aan de jongen en keek naast zich. Een glimlach lag nog steeds op haar lippen. Hij was zeker alles behalve lelijk vond ze.

"Ja, ik heet Sam", antwoordde hij, "en jij?" Sam keek haar aan. Hij was vaak onzeker bij meisjes en nu wist hij niet waar hij zijn handen moest laten. Hij deed ze maar in de zakken van zijn broek. Hij had vandaag een donkerblauwe spijkerbroek aan, lichtjes afgezakt, en een groen t-shirt.

Quinn glimlacht nog steeds. 'Quinn. Aangenaam Sam.' zei ze. Quinn legde haar handen naast zich neer en keek even voor zich uit. Haar benen zoals gewoonlijk tegen elkaar gedrukt want ze had weer een jurkje aan met een vestje erover.

Sam keek stiekem een beetje naar opzij. Wat zag Quinn er leuk uit. Snel keek hij weer vooruit. Hij had het gevoel dat hij iets moest zeggen, omdat er anders zo'n gespannen stilte zou vallen. "Zit jij eigenlijk nog bij een club?", vroeg Sam. Hij vond Quinn wel iemand voor de cheerleaders.

Quinn keek even naar Sam. 'Ja, bij Glee.' zei ze rustig. Ze had er geen moeite meer mee dat ze daarom niet meer populair was. Glee vond ze leuker dan de cheerleaders en nu kon ze tenminste zichzelf zijn. 'En waar zit jij op?'

"Ik zit bij het Football team", antwoordde Sam. Hij wilde misschien ook bij de Glee club, maar daar moest hij nog even over nadenken. Sam bekeek Quinn. Hij vond haar nog leuker, nu ze bij de Glee club zat. Hij ging ervan uit, dat ze zich dan tenminste niet alleen maar met populair zijn bezig hield.

'Ah, dan zul je me nog vaak zien want ik kom bij elke wedstrijd kijken.' zei ze met een glimlach. Natuurlijk zou ze Jamie zoveel mogenlijk meenemen. Quinn keek even voor zich uit. Ze vroeg zich af hoe het was om tussen het publiek te zitten.

Sam grijnsde. "Leuk. Waarom zit je eigenlijk niet bij de cheerleaders? Ben je afgewezen, vind je het niet leuk of wil je niet populair zijn?" Sam staarde even voor zich uit en sloot zijn ogen, terwijl hij de warmte van de zon op zijn gezicht voelde.

'Hmm. Geen van alledrie. Ik vond het geweldig, was zelfs hoofdcheerleader en populair was ik ook maar door een plotselinge wending in mijn leven kan ik dat gewoon niet meer.' zei Quinn en ze pakte haar mobiel en opende, op de achtergrond stond zij met Jamie. 'Dit is de plotselinge wending in mijn leven.' zei ze ter inormatie. Ze hoopte niet dat hij zou schrikken, of haar een verschrikkelijke sloerie zou vinden.

Sam boog nieuwsgierig voorover om op het mobieltje van Quinn te kunnen kijken. "Oh", zei hij, licht geschrokken, toen hij de foto zag. Dat had hij niet aan zien komen. Vooral omdat hij het niks voor Quinn vond, meestal waren het van die mensen die met iedereen naar bed gingen, daar zag hij Quinn niet voor aan. Sam vroeg zich af wat er was gebeurd.

'Het was een ongeluk met zijn vader. Maar ik voed hem nu vrijwel alleen op. Klein Jamie.' legde Quinn uit. Ze legde haar mobiel naast zich uit en keek met een glimlach naar Sam. 'Maar beoordeel me asjeblieft niet op hem..' smeekte ze hem.

Sam geloofde nooit dat Quinn zoiets van tevoren zou hebben gewild. Hij vond haar op dit moment heel aardig en een slet zou nooit zo open tegen hem zijn geweest. Sam vond het knap dat ze hem alleen opvoedde, ze had het er vast moeilijk mee. Het zou stom zijn om haar nu hierop te beoordelen. “Zal ik niet doen, hoor”, zei hij tegen haar en hij glimlachte.

Quinn glimlachte. 'Bedankt.' zei ze met een glimlach tegen hem. Ze dacht even aan Jamie die nu op de opvang zit maar liet hem weer langzaam uit haar gedachten sijpelen omdat ze nu met iemand aan het praten was die ze aardig vond.

Sam vond het fijn om iemand te hebben met wie hij kon praten. "Uhm, wie is de vader, als ik het mag vragen?" vroeg Sam. "Je hoeft niet te antwoorden, hoor", zei hij er wel snel achteraan. Hij zou het wel begrijpen als Quinn het er liever niet over wilde hebben.

'Puck. Je kent hem vast wel.' zei ze tegen Sam. Ze had er geen moeite meer mee. Ze keek Sam aan en glimlachte nog steeds. Misschien zou ze zo overschakelen op een ander onderwerp, misschien nog niet.

"Puck?" vroeg Sam verbaasd. Hij kende Puck wel, hij wist dat die helemaal gek op meisjes was. Blijkbaar had hij ook Quinn te pakken gekregen en nam hij het allemaal niet heel serieus, want Quinn had gezegd dat ze het kindje bijna in haar eentje opvoedde.

Quinn knikte. 'Ja, Puck. Hij is de vader van Jamie sinds een klein jaartje..' zei ze tegen Sam. Ze zag hem verbaasd kijken en snapte het wel omdat Puck meestal niet van meisjes af kon blijven. 'Hij wil me weer terug nadat ik hem in de steek gelaten had toen hij met een oude vriendin van mij aan het sextexten was. Hij zei dat hij niet meer aan een ander zou zitten als ik hem terug zou nemen..' zei Quinn zacht ter uitleg.

Blijkbaar gaf Puck toch nog wel om Quinn, want hij wilde haar terug. Maar ook weer niet, want hij was wel zomaar met iemand anders omgegaan. Moeilijk te beslissen of Quinn hem nu terug wilde… Ze wist het zelf volgens mij ook nog niet. Misschien kon Sam beter over iets anders beginnen. Zijn blik viel op het kleine stukje schoolplein wat je kon zien. Er stond een jongen hard te lachen. “Zijn er eigenlijk veel leuke mensen op deze school?”, vroeg hij, “ik heb al wel een paar aardige mensen ontmoet.”

'Licht aan wat je leuk vind.Ik zou bij anderen jou aanraden. Maar ik weet niet met wat voor een soort mensne je graag om gaat. Maar bij Glee vind ik iedereen wel aardig..' zei Quinn tegen Sam met een glimlach.